Samsun’dan dünyaya uzanan başarı hikayesi

Turizm Haftası nedeniyle düzenlenen ‘Sağlık Turizmi’ konulu konferansta konuşan Estetik ve Plastik Cerrahi Uzmanı Doç. Dr. Hayati Akbaş, “Bir hedefim vardı. Samsun’u dünyada tanınan bir merkez haline getirmekti. Bunu da başardığıma inanıyorum. Dünyanın her yerinden insanlar estetik için Samsun’a geliyor. O ülkeden bu ülkeye para akışı oluyor” dedi.

Furkan Abrek Ünal
SAMSUN-15 -22 Nisan Turizm Haftası nedeniyle Samsun İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü koordinasyonunda Gazi İl Kütüphanesi’nde Sağlık Turizmi konulu konferans düzenlendi. Konferansa konuşmacı olarak katılan FBM Tıp Merkezi ünlü Estetik ve Plastik Cerrahi Uzmanı Doç. Dr. Hayati Akbaş hayat hikayesini anlattı. Kimi zaman salonu güldüren Akbaş, başarısı ile dikkat çekti.

“Ailem gecekonduda yaşıyordu”

Hayat hikayesini anlatan Dr. Akbaş, “O zamanlar Ankara’da gecekondu mahallesinde otuyorum. 2 odalı bir yerde oturuyorum. Baba işsiz durumdadır. 6 tane çocuk var. Böyle bir durumda ben bunu kıracağım dedim. Bu fakirlik zincirini kıracağım dedim. İlk girişimde Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesini kazandım. Başka bir yerde okuma imkanım yoktu. Okula otobüsle evimden gidip geliyorum. O günün şartlarında gerçekten yokluk, sıkıntılı dönemlerdi. O dönemde arkadaşlarım TUS’a hazırlanıyorlardı. Ben de mecbur hizmete gittiğim zaman oraya muayenehane açmam lazım. Para kazanmam lazım. Ailemin çok şiddetle ihtiyacı var. Ailemi kurtarmam lazım diye nasıl kan bakılır, nasıl test yapılır diye çalışıyorum. Bir buçuk ay sonra hangi bölüme girmek istediğin bir TUS var. Ben okulu bitirdiğim gün kurayı çektim ve göreve gittim. 1 ay maaş lazımdı. Biran önce hayata atılmam lazımdı. Arkadaşlarım TUS’a çalışırken ben de Artvin Yusufeli’nde göreve başladım. Yusufeli’nde ilk gittiğim gün muayene açtım. Benim şiddetle para kazanmam lazımdı. Çünkü 6 çocuk var. Babam elinde çanta ile inşaata gidiyor. Ulus’ta duvar dibinde oturur beklerlerdi. Orada biri gelecekte benim babamı alıp götürecekte o da akşam belki bugünün parası ile eve 100 -150 TL para getirecek. Böyle şartlarda okuduk. Ben de bunları düşünerek Yusufeli’nde hemen muayenehane açtım” dedi.

“Oğlum biz bunun safra kesesini 10 yıl önce aldırdık”

Meslek hayatında dönüm noktası olan hikayelerden birini anlatan Akbaş, “Muayenehane açtım ama bir buçuk ay gelen giden kimse yok. Sonra bir tane yaşlı teyze ile amca geldi. Muayene olmak istediklerini söylediler. Ben de çıktım geldim. Sevinçliyim. İlk defa muayene yapacağım. Para kazanacağım, kendimi ifade edeceğim. Sonra yarım saat uğraştım. Hastanın kanına baktım, test yaptım. Sonrasında dede dedim. Nenenim safra kesesinde taş var. Şu ilaçları yazıyorum dedim. Ben ilaçları yazarken dede de başımda duruyor. Elini omzuma koydu. ‘Sen daha yenisin’ dedi. ‘Oğlum biz bunun safra kesesini 10 yıl önce aldırdık’ dedi. Ben ama şoktayım. Çok ağır psikolojiydi benim için. Dedi ki ‘bir şeyler yaptın, al şu 20 TL’yi. Eğer doğru teşhis koysaydım 80 TL verecekti. Dedim amca lütfen şu paranı al. Ben zaten kafayı yemek üzereyim. Ağlıyorum, masaya yatıyorum. Sen nasıl tıpçısın diye kendime soruyorum. Şimdi seni herkes tanıyacak diyorum kendi kendime. 4 gün sonra hastanede görev sırası bendeydi. Masamda otururken dedeyi gördüm. Elinde dosya ile bekliyor. O sırada nabzım 180’lere çıktı. Dedim herhâlde dede başhekim ile konuşacak. Bu adam doktor falan değil diyecek. Sonra hastanede otururken eski bir belediye başkanı beni konuşmaya çağırıyor. Dedim yandık herhalde. İlk fırsatta tayinim çıkacak benim Hakkari’ye gönderecekler dedim içimden. Sonra dede yanıma geldi. Elindeki dosyayı çıkarttı. İçinde bir kağıt gösterdi. Üzerinde ultrason yazıyor. Kağıda bir baktım bu ne dedim. Dedi ki ‘sen dedin ya doktor safra kesesinde taş var’ diye. Gerçekten de varmış. Benden sonra ultrasona sokmuşlar ve taş çıkmış. Sonra işler tersine döndü. Sen nasıl bir doktorsun durumuna döndü olaylar. ‘Televizyonun yok, makinen yok. Bir kana baktın, bir idrara baktın. Taşı anladın’ dedi. Çok ilginçtir. O günden sonra o amca gördüğüne mektup yazdı. Görmediğine telefon açmış. Neredeyse herkese demiş. ‘Burada bir doktor var. İdrarına, kanına bakıyor içinde ne varsa söylüyor.’ Adımız Yusufeli’nde çıktı. Bir buçuk ayda 1 hasta baktığım zamanlardan artık zamanın yetmediği dönemlere geldik. Artık ful çekiyorum. Artık para kazanmaya çalıştım. Sonra 1 günde hastaneden 1 ayda kazandığımı kendi muayenehanemde 1 günde kazandım. Sonra kendime sordum. Mutlu değilim dedim. Çünkü aklım plastik cerrahisindeydi. Sonra çok sıkı ders çalıştım ve TUS’u kazandım. Akabinde Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) plastik ve cerrahi bölümünü kazandım. Burada 6 yıllık ihtisas eğitimimi tamamladım” diye konuştu.

“Dünyanın her yerinden insanlar Samsun’a geliyor”

Akabinde OMÜ’de yardımcı doçent olarak göreve başladığını söyleyen Akbaş, “Sonra Amerika hayalim vardı. Özgüvensiz gittim, sonra müthiş bir özgüvenle geldim. Sonra OMÜ’de şartlar anabilim dalı olmamı gerektirdi. Çünkü oradaki hocalar hep İstanbul’a gitti. Sonra çalışmaya başladım. Bir zaman sonra üniversite idaresi değişti ve benim üstüme başka bir anabilim dalı başkanı atadılar. Sonra ben kafamda bir marka oluşturacağım dedim. Bu markayı dünyada tanınan bir marka haline getireceğim dedim. Çocuklarımın isminin baş harfinden oluşan FBM isimli bir marka kurdum. Sonra Azerbaycan’da, Gürcistan’da bir şube açtım. İstanbul’da açtım. Ben hedefimizi gerçekleştirmiş oldum. Samsunumuzu bu anlamda dünyada tanınan, bilinen bir nokta haline getirmiş olduk. Benim için öncelik para değil. Bir hedefim vardı. Samsun’u dünyada tanınan bir merkez haline getirmekti. Bunu da başardığıma inanıyorum. Dünyanın her yerinden insanlar Samsun’a geliyor” şeklinde konuştu.